To MaskaRun εμπνέει, η ζωγράφος Εύα Ρέντζου δημιουργεί!
Η διακεκριμένη ζωγράφος Εύα Ρέντζου δημιούργησε νέα οπτική απεικόνιση για την αγαπημένη διοργάνωση MaskaRun.
Ορχομένια στην καταγωγή η καταξιωμένη μας ζωγράφος, εικαστικός και εκπαιδευτικός, απόφοιτη της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών Αθήνας και της Accademia di belle arti di Brera, στο έργο της με πρωταγωνιστή τον αρλεκίνο δρομέα MaskaRun, θέλοντας να επισημάνει την προσπάθεια που καταβάλει τον περιέπλεξε με σπειροειδή σχήματα, που είναι σμιλευμένα στον περίτεχνο θολωτό τάφο του Μινύα στον Ορχομενό. συμβολίζοντας την αέναη-διαρκή κίνηση, αρμονική και ομαλή, μια κίνηση χωρίς εμπόδια προς την ολοκλήρωση, μια αιώνια κίνηση όπως ο κύκλος της ζωής, το αιώνιο γίγνεσθαι.
Η Σπείρα συμβολίζει την Ζωτική Δύναμη της Φύσης στην οποία κυριαρχεί η σπειροειδή κίνηση από τα πανάρχαια οστρακόδερμα έως το σχηματισμό των Γαλαξιών. Ακόμα και το μόριο του DNA έχει τη μορφή της σπείρας. Συνδυάζει το σχήμα ενός κύκλου και με την Δυναμική κίνησή του, συμβολίζει και τον Χρόνο. Ως μέρος της ομαλής ατελείωτης γραμμής συμβολίζει επίσης την ανάπτυξη, την συνέχεια, τον ρυθμό της αναπνοής και της ίδιας της ζωής.
- Όπως είναι οι συμβολισμοί της ελικοειδούς σπείρας, έτσι και οι γραμμές της Εύας Ρέντζου που χαράσσει στο έργο της, λιτές , απέριττες, δυναμικές κι αέναες.
Αφού ευχαριστήσουμε θερμά την κα Έυα Ρέντζου για την ευγενή αποδοχή και προσφορά της να φιλοτεχνήσει έργο σχετικό με το MaskaRun, σημειώνουμε ότι το έργο της θα χρησιμοποιηθεί σε πολλές εφαρμογές σχετικά με την μοναδική και αγαπημένη διοργάνωση που ενισχύει τον κύκλο συλλεκτικών αντικειμένων, όπως τα αγωνιστικά μπλουζάκια, τα μετάλλια, οι διάφορες αφίσες και άλλα.
Στο 9ο MaskaRun η δημιουργία της κας Ρέντζου κοσμεί την αφίσα στην οποία δίνονται οι πληροφορίες της διοργάνωσης.
Η Ευα Ρέντζου
Γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στον Ορχομενό Βοιωτίας. Αποφοίτησε με άριστα το 2004 από την Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας, από τον τομέα ζωγραφικής και το εργαστήριο του Τριαντάφυλλου Πατρασκίδη.
Για έναν χρόνο και ύστερα από υποτροφία του ΙΚΥ, σπούδασε κοντά στον I. Bressan στην Ακαδημία της Καλών Τεχνών της Brera στο Μιλάνο, όπου βαθμολογήθηκε ep;ishw με άριστα.
Έχει λάβει μέρος σε εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Εργάστηκε στο Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας (Φίλοι Μουσείου Γουλανδρή) , αναλαμβάνοντας κυρίως τα εκπαιδευτικά προγράμματα για παιδιά.
Βρέθηκε επίσης στον χώρο των τηλεοπτικών παραγωγών ως σκηνογράφος, κάνοντας όμως παράλληλα και σκηνικά για θεατρικές παραστάσεις στην Αθήνα, αλλά και στην επαρχία.
Το 2010 δημιούργησε έναν χώρο εικαστικών δραστηριοτήτων (ART HOUSE) στη Λιβαδειά. Πλέον είναι διορισμένη στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση Β’ Αθήνας.
Ο Θολωτός τάφος του Μινύα
Μιλώντας για τον Ορχομενό και τους συμβολισμούς της σπείρας, να παρουσιάσουμε συνοπτικά τον θολωτό τάφο του Μινύα.
Στους ανατολικούς πρόποδες του Υφάντειου λόφου (ανατολική άκρη του Ακόντιου όρους) και στο δυτικό άκρο του σημερινού Ορχομενού βρίσκεται ένα από τα πιο έξοχα και εντυπωσιακά μνημεία των Μινυών. Υπολογίζεται ότι χτίστηκε κατά τη 2η χιλιετηρίδα π.Χ..
O Παυσανίας όταν επισκέφθηκε το «Θησαυρό του Μινύου», τον μνημειώδη θολωτό τάφο του 13ου αιώνα π.Χ. θαύμασε τον τρόπο κατασκευής του, αντιπαραβάλλοντάς τον με τα κυκλώπεια τείχη της Τίρυνθας και τις πυραμίδες της Αιγύπτου (Παυσανίου, Βοιωτικά ΙΧ, 38), καθώς ο τάφος ακόμη και τότε, 15 αιώνες μετά την κατασκευή του, διατηρούσε άθικτη τη θόλο και το δρόμο του. Στους αιώνες που ακολούθησαν, το μνημείο σταδιακά καλύφθηκε με επιχώσεις, αλλά εξακολουθούσε να είναι ορατό. Στις αρχές του 19ου αιώνα οι περιηγητές που επισκέπτονταν τον Ορχομενό αναφέρουν τη θόλο του κατεστραμμένη.
Το μνημείο έφεραν στο φως οι ανασκαφές του Ερρίκου Σλήμαν στα 1881-1885, αν και πρώτος επιχείρησε το 1803, χωρίς επιτυχία, ο γνωστός Άγγλος Έλγιν. Μετά τον Σλήμαν έκαναν ανασκαφές το 1893 η Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή και στη συνέχεια Γερμανοί αρχαιολόγοι, με επικεφαλείς τους H. Bulle και A. Furtwaengler, στα 1903 και 1905.
Ανεξάρτητα από το σκοπό για τον οποίο είχε κατασκευαστεί το μνημείο, πρόκειται για έργο εύγλωττο μάρτυρα της δόξας και του μεγαλείου των Μινύων και όπως γράφει ο Παυσανίας «ο θησαυρός του Μινύα, σωστό θαύμα, δεν υστερεί από κανένα άλλο πράγμα απ’ όσα είναι μέσα ή έξω από την Ελλάδα».
Για τους αρχαιολόγους ο τάφος του Μινύα , τόσο για την τεχνική του τελειότητα, όσο και για την εσωτερική του διακόσμηση, θεωρείται ανώτερος του τάφου του Ατρέως των Μυκηνών κι ένα από τα πιο έξοχα μνημεία της παγκόσμιας αρχιτεκτονικής.
Η οροφή του θαλάμου είναι καλυμμένη με πρασινωπές λεπτές λίθινες τετράγωνες πλάκες, σκαλισμένες με ανθέμια, ρόδακες και σπειροειδή κοσμήματα.
